سيستم‌هاي انتقال قدرت نقش بسزائي در انتقال جريان الكتريسيته دارند. از آنجائي‌كه در معرض گرد و خاك، آلودگي‌هاي محيطي و ارتعاشات ناشي از بادها قرار دارند، دچار مشكلات زيادي نظير رسانا‌ شدن مقره‌ها، خوردگي سطح سيم‌‌ها، پارگي خطوط و ... مي‌شوند. لذا بازرسي اين خطوط و درصورت لزوم تعمير و نگهداري آن‌ها از نكات مورد توجه مي‌باشد. به علت وجود خطرات ناشي از ميدان مغناطيسي قوي در اطراف خطوط و همچنين قرارگيري آن‌ها در ارتفاع زياد، بررسي و تعميرات اين سيستم‌ها با مشكلات زيادي همراه است. بنابراين ساخت پهپادهاي بازرس راه‌حل مناسبي براي رفع اين مشكلات هستند كه عمده‌ترين آن‌ها از نوع چهار روتوره (كوادكوپتر) است. اما يكي از مهم‌ترين مشكلات اين پهپادها، مدت زمان محدود پرواز آن‌ها به علت استفاده از باتري است كه در صورت تخليه نيازمند فرود به منظور شارژ مجدد مي‌باشد. البته مي‌توان از باتري‌هاي با ظرفيت بيشتر استفاده كرد اما به علت وزن بيشتر آن‌ها، راندمان موثري در مدت زمان پرواز ايجاد نمي‌كند. لذا براي رفع اين مشكل مي‌توان پهپاد را به‌ گونه‌اي طراحي كرد تا علاوه بر پرواز كردن، قابليت استقرار و حركت بر روي كابل را نيز داشته باشد. در واقع، پهپاد بعد از پرواز تا ارتفاع مشخص و استقرار بر ‌روي كابل، ملخ‌هاي آن از حركت ايستاده و به كمك موتور گيربكس و چرخ‌هاي غلتكي متصل به خود، بر روي كابل حركت خواهد كرد.